Okul denildiğinde ilkönce dersler akla gelir. Hatta tüm dersler de değil; genelde Matematik, Fizik, Biyoloji vb. Hangimiz hatırlamaz; Müzik derslerinde problem çözdüğümüzü,Resim derslerinde Fizik denklemlerini ya da Beden Eğitiminde Kimya…

​

Oysa HAYAT bunlardan ibaret değildir ki!

Okul bir hayat sahnesi olmalıdır. Hayatta ne varsa, okulda da onlar olmalı…

İşte bu nedenle, amacımız; okulu yaşayan bir yere dönüştürmektir. Milli Eğitim Bakanımızın da dediği gibi “çocukları, sanki bir pazarın ortasındaymış, lunaparktaymış, mutfakta annesiyle yemek pişiriyormuş, ya da arkadaşlarıyla maç yapıyormuş gibi
hissettirirsek okul CANLANIR.”

Kurumumuzdaki yoga, tiyatro, yemek pişirme, satranç, dans vb. etkinlikler işte bu amaca hizmet etmekte. Çünkü bizim için çocuğun sadece sınıf içinde değil sınıfın dışında dane yaptığı çok önemli!

Resim, Müzik, Beden Eğitimi vb. dersler tam da bu nedenle, en az diğer dersler kadar büyük önem taşıyor.Mesleğinde uzman, işinin ehli, “çocuğu çok iyi tanıyan, bilinçli, deneyimli”bir kadroyla çalışmak da bizim ve velilerimizin ŞANSI!

“BİLGİ” ye ulaşmak, bu teknoloji çağında artık çok kolay. Ama bir çocuğun en büyük ihtiyacı olan “SEVGİ” ye ulaşmak ne yazık ki göz ardı ediliyor. Oysa her çocuğun içinde “SEVGİ” yle doldurulması gereken bir “duygu deposu” vardır. Çocuk, gerçekten sevildiğinde, doğal olması gerektiği gibi gelişir.

Rogers: “Bireyin yaşamındaki temel güdüsü, kendini GELİŞTİRME eğilimidir.” Der. HEDEFİMİZ: çocuklarımıza müdahale etmeden, hükmetmeden, öğüt vermeden ve onları zorlamadan; eğilimleri, yetenekleri doğrultusunda yönlendirerek kendilerini gerçekleştirmelerini sağlamaktır.

Ben de tüm bunları kurucumuz, öğretmenlerimiz, çalışanlarımız, velilerimiz ve çocuklarımızla gerçekleştirebileceğimize inandığım için BURADAYIM.

Kurumumuzda ORTAOKUL MÜDÜRÜ olarak görev yapmaktayım. Okul Müdürlerine “İDARECİ” demek gibi bir yanlışımız var. Oysa Okul Müdürünün görevi “idare etmek” değil, yönlendirmek, yönetmek olmalıdır.

Tıpkı orkestra şefi gibi…

Bu konuda da şanslıyım, ORKESTRAM o kadar başarılı ki, elimdeki “baton” u kullanmama bile gerek yok.

Hep birlikte “çok sesli” bir orkestrayız. Bu “çok seslilik” te gerçek “uyum” u yakaladığımıza yürekten inanıyorum.

Saygılarımla…

​